Cuba

dec. 2011

Cuba, me encanta

Ik was er al eens in 2002 en 2005, dus je kan wel zeggen dat ik Cuba fan ben. Het mooie weer, de prachtige stranden en helblauwe zee, de zalige sfeer .. en het zo anders zijn. Je voelt je precies in een film... De Cubanen zullen het zeker niet zo romantisch zien, doch ze zijn wel heel fier op hun land. Mijn laatste reis huurden we een auto, praktisch makkelijk idd, maar ik moet zeggen dat ik de 2 vorige reizen, met trein, bus, auto (en wat een auto's!) veel avontuurlijker en leuker vond. Ik raad je ook aan om in casa particulares te overnachten.

Sommige van die huizen zijn parels, en je leert de bevolking beter kennen. Ze zijn zalig!

Goed om je spaans te oefenen!

Enkele locaties:

Havana is fotogeniek, historisch, prachtig. Je mag het niet missen.

Viñales : ideaal om een fietstocht, wat een natuur. in Hotel Horizontes Los Jazmines heb je een mooi panorama uitzicht en kan je een frisse duik nemen in het zwembad

Varadero beach: ja het is idd een mooi strand

Trinidad : pittoresk, veel te zien, relaxed en mooi. Fel gekleurde straatjes met paard en wagen, vrolijke muzikanten en rondrijdende Oldtimers. En het strand is ook dichtbij!

Gibara: een speciaal plekje met te gekke mensen, die me een heel avontuurlijk reis bezorgd hebben.

“Het land van de sigaren, salsa en oldtimers! ”

woensdag 4 januari

Na ons ontbijtje (brood, eieren, kaas, tomaat en fruit : typisch voor Cuba) , reden naar hotel Jazmines. Hier heb je een prachtig uitzicht op de vallei van Viñales. Het is heel relaxed vertoeven hier in het zonnetje aan het zwembad met een echt schilderij op de achtergrond!

Een uurtje later zijn we door Viñales zelf en de vallei gereden, langs de mogotes en tabakplantages om zo in het noorden uit te komen bij Cayo Jutias. Een eilandje dat verbonden is met het vaste land via een weg die in de zee ligt. Het was er frisjes door de wind, maar de zon is altijd aanwezig, en het was er wel aangenaam en mooi. Na enkele uurtjes toch maar vertrokken, want we moesten nog een heel eind rijden. Via de weg in het Noordwesten die vol putten ligt zo westelijk mogelijk gereden, om dan weer zuidelijker te gaan naar Manuel Lazo. Het dorpje dat dichtst bij Maria La Gorda ligt. In Maria zouden we niet meer geraken voor donker, dus dat was onze enige optie. Hier hadden we ook een adresje (gekregen in Pinar) van Motel Mercedes. Laat de naam jou niet misleiden, want het leek op allesbehalve dan een Motel... Er was heel weinig in dat dorp. Het huisje was een klein boerderijtje, de kamer een aanhangsel uit hout. na 1 deurtje zag je een gordijntje met daarachter een douche en een wc. Als je een douche wou nemen moest de vrouw des huizes eerst de electriciteitsdraadjes aan elkaar hangen en dan het water aanzetten... en we moesten zeker overal afblijven..:-). In de kamer werd goed gespoten tegen muggen en ander ongedierte. Het was verre van een casa colonial, maar wel onder de cubanen.. die altijd zeeeer vriendelijk zijn. Het was een korte nacht, we waren al op pad om 6u30... hoe sneller hoe liever naar de zee!